Tin beleefde zijn gloriedagen in decoratieve toepassingen en werd veel gebruikt voor vaatwerk, bekers en kannen. Er zijn echter ook lange periodes waarin het metaal veel minder in trek was. We blikken terug op de geschiedenis van een van de oudste materialen, niet alleen gebruikt op zich, maar ook voor zijn waarde in legeringen en de vertinning.
In de natuur komt tin voor als een oxide, cassiteriet, dat al sinds de prehistorie wordt gebruikt om brons te maken, gelegeerd met koper. Tin werd pas rond 2000 v.Chr. als zuiver metaal gebruikt. De Romeinen gebruikten het op grote schaal voor tafelgerei. Toen reeds, en gedurende zijn hele geschiedenis, werd het toegepast om andere metalen te beschermen tegen oxidatie. Vanaf de 12e eeuw echter werd tin gegoten, gedraaid, gesoldeerd en geciseleerd om tafelgerei, zoals kannen en pullen, te maken. In heel Europa beleefde de tinindustrie toen een bloeiperiode.
