Het is geen toeval dat elke zomer zo’n 140.000 mensen Les Rencontres de la Photographie in Arles bezoeken. Met meer dan vijftig tentoonstellingen, avondvertoningen, workshops en portfolioreviews is dit hét fotografische evenement van het jaar. Hier wordt de temperatuur van de internationale fotografie gemeten. Kunstenaars die voor dit festival geselecteerd zijn, krijgen op slag internationale erkenning.
Les Rencontres de la Photographie is voor de fotografie wat het Festival de Cannes is voor de film: een groot internationaal evenement. Er je werk exposeren of optreden als curator is een belangrijke springplank. Dit unieke evenement zag het licht in 1969 en lokte destijds slechts een paar honderd liefhebbers. Tot in 1986 volgden de curators er elkaar op, met weinig verandering aan het gezellige recept van de pioniers. Maar met de komst van François Hébel, de vroegere directeur van Magnum, kreeg het festival een nieuwe dimensie.
Een van de grootste veranderingen was de verbouwing en ingebruikname van de voormalige werkplaatsen van de Franse nationale spoorwegmaatschappij aan de rand van de stad. Hierdoor kreeg het festival een locatie die het voorheen niet had en kon het fotografie op een museale manier tentoonstellen, in overeenstemming met de ingrijpende evolutie van het medium sinds de jaren 70. Kleur en grootformaat waren de norm geworden, net als kunstfotografie. Al die veranderingen moesten worden geïntegreerd, wat François Hébel heel goed deed.
