Dankzij veilingprogramma’s op tv en doordat meubelen uit de jaren 60 en 70 de laatste tijd weer in trek zijn bij interieurontwerpers is de marktwaarde van de Franse keramist Roger Capron opeens opvallend gestegen. Zijn motto luidde: ‘mooie dingen maken voor iedereen’.
In 1980 sleepte Roger Capron (1922-2006) op de Biennale de la Céramique d’Art in Vallauris (Frankrijk) de Grand Prix International de Céramique in de wacht, als blijk van erkenning voor zijn verbluffende creativiteit en vruchtbare carrière. Tot aan zijn dood werden zijn laatste werken door tal van critici echter bestempeld als ‘ouderwets’, wat een van de redenen was waarom zowel liefhebbers als het grote publiek zich afkeerden van zijn oeuvre, dat zo geleidelijk aan in de vergetelheid raakte. In de jaren 90 werd het zelfs bestempeld als ‘cliché’, hooguit als ‘mooie brocante’.
Pas in het jaar 2000, toen een lovend artikel verscheen in The New York Times, kreeg men een andere kijk op zijn productie, die typerend is voor de naoorlogse bloeiperiode in Frankrijk (1945-1975). De auteur omschreef het oeuvre van Roger Capron als ‘dat van een van de productiefste en belangrijkste vaklui van het naoorlogse Europese design’. Volgens Artprice is de waarde van zijn werk sinds 2010 gestaag gestegen, zoals onder meer blijkt uit het record dat in april 2022 werd gevestigd met een zeer grote claustra (rasterwerk aangebracht als decoratieve elementen in wandvlakken), toegewezen bij Piasa in Parijs voor 42.000 euro.
Tegenwoordig brengen stukken van deze bijzonder productieve ontwerper meestal enkele duizenden euro’s op. Vazen behoren tot de meest gewilde stukken voor verzamelaars, omdat ze zowel decoratief als sculpturaal zijn, wat getuigt van de diversiteit van technieken die de keramist toepaste. Er bestaan van Capron ook tal van beschilderde stukken vaatwerk (kommen, schalen, borden, kopjes), terwijl zijn meubels, vooral de tafels, opnieuw hun weg vinden naar interieurs die esthetisch geïnspireerd zijn op die van de jaren 60 en 70. Over het algemeen hebben die meubelen stalen, zwart gelakte metalen, soms ook houten poten (die allemaal afneembaar zijn) en zijn voorzien van versierde keramische platen die aan de muur kunnen worden opgehangen. Op een veiling kan een eetkamertafel uit omstreeks 1950 wel 15.000 euro opbrengen. Ook lampen en lampvoeten zijn zeer in trek, vanwege hun originaliteit en grote decoratieve waarde. Een exemplaar werd in december 2020 voor 7.560 euro (inclusief kosten) verkocht bij Sotheby’s in Parijs. Caprons Afrikaans geïnspireerde sculpturen zijn zeldzamer en van latere datum. Ze zijn daarom niet minder gewild en gaan doorgaans van de hand voor een paar duizend euro.
