Jean Cauderlier verzamelt al zijn leven lang kunstwerken, die tegenwoordig zijn hele huis sieren. Dat huis noemt hij nadrukkelijk geen museum, ook al is het op afspraak te bezichtigen. En hij is er de zeer attente bewaker van. Hoe is die fantastische collectie er zo gekomen? De huisarts in ruste doet het uit de doeken.
Jean Cauderlier (°1937, Dour) oogt opvallend ‘hedendaags’, alsof zijn passie voor kunst hem heeft beschermd tegen de tand des tijds. Hetzelfde geldt voor Thérèse, al zestig jaar zijn echtgenote. Cauderlier heeft altijd gewerkt als huisarts rondom Baudour in Henegouwen, tot hij op tachtigjarige leeftijd met pensioen ging. Passie voor kunst voelde hij al in zijn kinderjaren: “Na de oorlog was mijn vader garagehouder, dus we hadden het voorrecht een auto te bezitten. Op zondag maakten we uitstapjes die ons vaak via Brugge naar de kust brachten. We hielden halt om de mis bij te wonen in de Onze-Lieve-Vrouwekerk en er het praalgraf van Maria van Bourgondië te bewonderen en Madonna met Kind van Michelangelo, het enige beeldhouwwerk van dit genie op Belgische bodem.” De arts in ruste glimlacht wanneer hij eraan terugdenkt: “Die mis was in feite een voorwendsel om de Michelangelo nog eens te kunnen zien.ˮ
